Συγγραφείς & Σκύλοι
The Librarian Collection
Συγγραφείς & Σκύλοι
The Librarian Collection
Η μεγάλη λογοτεχνία είναι μια μεγάλη πηγή έμπνευσης για εμάς στο Mungo & Maud, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τη δημιουργία της έξυπνης και κομψής Συλλογής Βιβλιοθηκάριου.
Τι είναι λοιπόν αυτό που εμπνέει τους μεγάλους συγγραφείς; Λοιπόν, συχνά είναι τα σκυλιά ή οι γάτες τους. Πιστοί σύντροφοι και μούσες, αυτά τα πλάσματα είχαν όλοι αξιοσημείωτη επίδραση στο έργο του λογοτεχνικού τους δασκάλου...
Λόρδος Βύρων
Το 1803, όταν ο ποιητής ήταν περίπου 15 ετών, ο Λόρδος Βύρων έλαβε ένα Νιουφάουντλαντ που ονόμασε Boatswain. Ο Βύρων είχε πολλά σκυλιά στη ζωή του αλλά περιέγραψε τον Botswain ως τον «στενότερο φίλο» του. Τραγικά, ο σκύλος προσβλήθηκε από λύσσα και πέθανε 5 χρόνια αργότερα. Λέγεται ότι κατά τη διάρκεια της ασθένειας του σκύλου, ο Βύρων σκούπισε το μολυσμένο σάλιο του Botswain με τα ίδια του τα χέρια και φρόντισε προσωπικά τον σκύλο χωρίς φόβο να μολυνθεί. Μετά το θάνατο του σκύλου, ο Βύρων συνέθεσε το ποίημα Επιτάφιος σε ένα Σκύλο, που περιλαμβάνει τους στίχους «ο φτωχός Σκύλος, στη ζωή ο στενότερος φίλος, / Ο πρώτος που καλωσορίζει, ο πρώτος που υπερασπίζεται, / της τίμιας καρδιάς του είναι ακόμα του Κυρίου του». Αυτό το ποίημα είναι χαραγμένο στον τάφο του σκύλου στην περιουσία του Βύρωνα, Newstead Abbey, με μια εισαγωγή από τον φίλο του Βύρωνα, John Hobhouse, «Κοντά σε αυτό το σημείο / είναι κατατεθειμένα τα Λείψανα ενός / που διέθετε Ομορφιά χωρίς Ματαιοδοξία, / Δύναμη χωρίς Υπεροψία, / Θάρρος χωρίς Αγριότητα, / και όλες τις Αρετές του Ανθρώπου χωρίς τα Κακώς του». Ο Βύρων ήθελε να ταφεί δίπλα στον σκύλο μετά το δικό του θάνατο, αλλά αυτή η επιθυμία δεν εκπληρώθηκε ποτέ και ο τάφος του Botswain είναι μεγαλύτερος από τον δικό του Βύρωνα.